Het Drumstel!

Het drumstel van Amusanto was wat we nu een “vintage drum kit” noemen. Een zeer eenvoudig model bestaande uit een grote trom, waarop een kleinere trommel (tom) en een bekken gemonteerd was. Bovendien was er een hi-hat (een soort open-dicht klap deksel, met de voet bediend) en een snare drum. Een snare drum is waar de “drumband” op straat altijd op drumt en een mooi roffel geluid produceert.

Het merk was TROMSA. Dat is een oud Duits merk voor slaginstrumenten. Het merk zat in het onderste tot middelste prijssegment, maar maakte in die tijd ook snare-drums voor het beste Duitse merk Sonor.

Gedurende de hele Amusanto periode is het drumstel niet verandert. Kennelijk waren we tevreden.

Wie al wat heeft rond gesnuffeld op de “Amusanto pagina”, weet dat er nog wel het een en ander te beleven viel. Hieronder nog zo’n mooie anekdote van Bram omtrent het drumstel:

“…..Over een drumstel wordt vaak simpel gedacht in de trant van “ een zooitje trommels en dan rossen maar”. Ho, ho …dus effe niet !!Drummen is niet alleen lekker rammen op je drumstel. Hoe vreemd het voor velen zal klinken, maar ook een drumstel zal aangepast moeten worden, zeg maar “gestemd ” moeten worden om een harmonieus geluid met de overige instrumenten te verkrijgen. Dit stemmen gebeurt eenvoudig door de spanknoppen losser, of zo je wilt, vaster aan te draaien.

Ik moet gelijk denken aan het moment dat één van onze zangeressen bij de aanvang van een repetitie, de trap van het souterrain afkwam terwijl ik bezig was met het opstellen van mijn drumstel. In een flits zag ik een fietspomp aan een kapstok hangen en een duivelse plan was direct geboren. Razendsnel plaatste ik de ventielklem op de houten rand van de grote trom. Na haar eerst een goede avond te hebben toegewenst vroeg ik haar : “Kan jij me even helpen? Het ventiel springt er steeds van af. Als jij nou pompt dan hou ik ’t ventiel vast”. Nou die medewerking wilde ze wel even geven. Door de grote hilariteit die toen ontstond begon ze argwaan te krijgen en werd het pompen van haar steeds langzamer en l.a.n.g.z..a..m…e….r….. Tot het moment dat het kwartje viel. Je begrijpt, toen was het tijd voor mij om benen te maken……..”

Aangaande toekomstige drummers wil ik (Bram) nog één ding kwijt:

“…..Mocht je toch de gave hebben om te gaan drummen bedenk je dan niet éénmaal maar minstens tweemaal. De kosten van een goed drumstel zijn niet onaanzienlijk en, misschien wel het belangrijkste, je zult een geschikte ruimte moeten hebben om je uit te leven want je buren zijn ECHT NIET blij met je. Ik weet dat ik misschien potentiële drummers uit eigen belang tegen zit te houden maar ja…. Hoe is ’t nou ? Het is moeilijk bescheiden te blijven voor een geweldige vent zoals ik,…jaja. (Leuk liedje trouwens)………”