Cor van Duijn over de tijd van Jaap van Rijn bij Amusanto.

“……… Jaap is niet zo lang lid geweest van Amusanto. Het was in de periode, dat Bram Ouwehand vanwege dienstplicht er niet bij kon zijn. Truus van Duijvenbode was ook een tijdje absent. De zussen Marry en Truus Remmelzwaal namen in die jaren veel nummers, samen met Corrie voor hun rekening. Jammer genoeg zijn er van die tijd geen bandopnamen. Jaap was een top-zanger en op de Amusanto cd is hij gelukkig wel te horen. Het zijn de nummers “Oh, lonesome me” en het prachtige nummer “You need hands”. Als Jaap dat lied zong was het altijd muisstil in de zaal, waarna een daverend applaus klonk. Deze twee nummers zijn niet in een zaal met publiek opgenomen, maar in de lege koeienstal van mijn vader. Daar was een prachtige accoustiek. Jammer is, dat Marry en Truusje Remmelzwaal die avond liever van het lekkere weer op het strand genoten, want het tussenstuk wat die meiden samen met Corrie zouden zingen werd gedaan door veel jeugdiger meisjes, die nou niet zo zuiver zongen. Maar Jaap zingt op de cd het nummer magistraal. Jaap heeft nooit in de muziektent achter de oude kerk opgetreden want ook Jaap moest in die tijd op zijn beurt de wapenrok dragen. Bram en Truus waren inmiddels terug bij Amusanto, dus de oude garde nam de microfoon weer ter hand …..”

“……..Toen Jaap in de groep kwam bracht hij een flink aantal nummers mee. Ik denk nog altijd aan die nummers, we hebben er met het nieuwe Amusanto zelfs al een paar in ons programma opgenomen. O.a. het nummer “O lonesome me”, wat ook nog te horen is op de cd. Jaap zong prachtig, het publiek kon er niet genoeg van krijgen. Maar dat niet alleen, in de groep was Jaap een fantastische kerel, hij had een eigen soort humor en zijn uitdrukkingen gebruiken Corrie en ik nog steeds. In het nummer “The cotton song” komt het woord ‘cradle’ (wieg) voor. Jaap zorgde ervoor dat het woord cradle door alle groepsleden te pas en te onpas werd gebruikt. Ik belde hem eens op en vroeg aan zijn moeder of Jaap even aan de telefoon kon komen. “Hij is even bezig en belt je zó terug zei moeder Annie”. 3 minuten later telefoon, Jaap: “Ja hier ben ik, toen je belde zat ik net op de cradle.” Toen we eens zouden optreden voor patiënten en verpleging van de v.d. Berghstichting stond er een preekstoel op het toneel. Jaap nam plaats achter het meubel en sprak, voor een nog lege zaal: “Geachte gemeente, ik heb mijn hele leven verlangd om een keer achter een echte cradle te mogen staan en heden is het zo ver, mijn wens is in vervulling gegaan. Ik kan niet onder woorden brengen hoe dankbaar ik hiervoor ben.” Na zijn diensttijd is Jaap niet meer teruggekeerd in de groep. Jammer! Jaap is lid van Amusanto geweest van 1956 tot 1959. O ja, tijdens zijn diensttijd heeft Jaap nog één keer bij ons gezongen, het was in 1960, vlak voor Kerstmis. Uiteraard brachten we de song “I’m dreaming of a white Christmas”. Het leverde een staande ovatie op. Na afloop stond er een Katteks gasje van een jaar of tien in een inmiddels bijna lege zaal, dat tegen me zei: ‘Die man zingt prachtig, maar jullie kenne der niks van!……”