Het hierbij afgebeelde kaartje hebben we altijd zuinig bewaard.

We hadden die avond in de Oranje zaal van het jeugdhuis gespeeld voor de leden van de ‘vijf cent actie’ van de Hervormde kerk. Men was in eerste instantie wat huiverig om zo’n wereldse groep in huis te halen, tenslotte stond er voor de naam Amusanto niet” Christelijk” En dat was in die tijd heel ongebruikelijk. De Heer C. v.d. Plas had ons al ergens zien optreden en had zijn mede- bestuursleden ervan weten te overtuigen dat Amusanto echt niet zo’n, ‘zondige’ ploeg was.

“………Toen we in de zaal arriveerden kwam er toch nog iemand naar me toe, ik weet nog dat de man Dirk heette, maar zijn achternaam weet ik niet meer, wél ken ik zijn bijnaam (scheldnaam), maar die gebruiken wij nooit ! De man nam me apart en begon schoortvoetend met: “Zeg van Duijn, jullie gaan toch ‘iet van die wereldse versies speulen als Sarie Marijs? Ik antwoordde, naar waarheid, dat ‘Sarie marijs”niet op ons programma stond. Afijn, we voelden wel dat het publiek gespannen afwachtte wat Amusanto zou gaan brengen. Het doek ging op, Corrie speelde slow een prachtig accoord op haar gitaar en Corrie en de zusjes Truus en Marry Remmelzwaal begonnen met de aanhef van het nummer “My happyness” en dat klonk zó geweldig en zó zuiver, dat er meteen applaus losbarstte, terwijl het nummer eigenlijk nog niet eens was begonnen. We konden niet meer stuk!…..”

“……Amusanto heeft nog dikwijls voor kerkelijk publiek opgetreden. Het was altijd een succes, en Sarie Marijs…..? Nee, dat hebben we nooit gespeeld……”

“…….De heer C.van der Plas, kruidenier in de Jan Tooropstraat bracht ons een paar dagen later dit kaartje. Dat is toch hartverwarmend! Daar blijf je dan toch altijd zuinig op?…..”