Bovenstaande foto van de legendarische gitaarband “The Shadows” hebben we op woensdag 6 Mei 1964 van de Shadow- leden gekregen. (Om de foto in het groot te bekijken kunt u klikken op de foto onderaan de tekst.)
Cor vertelt:
“……….Cliff Richard trad die avond op in Het Kurhaus in Scheveningen, samen met zijn begeleidingsgroep The Shadows. Het was een fantastische avond, voor het eerst hoorden we een groep die een ander geluid voortbracht. Het waren niet de eerste artiesten die zoiets brachten, we waren al een beetje gewend aan de muziek van LesPaul & Mary Ford en de gitaarvirtuoos Chet Atkins. Maar tot nu toe hadden we die artiesten niet in het echt op een podium gezien en gehoord. In het voorprogramma traden Peter Koelewijn en zijn Rockers op, best leuk, maar daar bleef het bij. Ook Trea Dobbs deed haar optreden, maar daar zat die avond niemand op te wachten. Wel stonden daar drie prachtige VOX AC 30 gitaarversterkers, tsjonge wat maakten die een indruk op ons. Na de pauze verschenen The Shadows. Een oorverdovend applaus, waaraan geen eind leek te komen, barstte los. De mannen plugden hun gitaarkabel in de versterkers en het feest begon. Wat een geluid, de muziek overstemde binnen een seconde het publiek. Mooi was het, vooral de echo apparatuur (Copicat tape echo) was fantastisch. Wij waren er weg van en natuurlijk wij niet alleen. Daar kwam Cliff, wéér een orkaan van geestdrift. Eerlijk gezegd was Cliff fantastisch, maar onze aandacht ging toch het meest uit naar het geluid van de gitaarmuziek. Het was een heerlijke avond en omdat nog een beetje na te vieren, gingen we een cola’tje drinken in het chauffeurscafé “De Sport” bij de Deijl in Wassenaar. Het was er op dat ogenblijk overvol. Bij binnenkomst zei Jan van der Plas: “Stil jongens, daar zitten de gasten”. “Welke gasten ?” “The Shadows, maar zonder Cliff”, fluisterde Jan. En daar zaten we: voor de jongens was er een tafel vrij en zodoende kwamen we rug aan rug met de beroemdste groep, tot dan toe, te zitten. We spraken wijselijk alleen maar over de bekende koetjes, kafjes en het weer, want als wij zouden roepen “Hallo Bruce Wells How are you ?” of dat soort uitingen was de tent misschien afgebroken en konden de jongens hun bestelde kippetje wel vergeten. Dat de artiesten wel degelijk geweten hebben dat wij ze herkend hadden bewezen ze toen ze het café verlieten. Eén van hen legde 4 foto’s op ons tafeltje. Elke foto voorzien van vier handtekeningen. Jammer genoeg is één van de handtekeningen niet meer goed zichtbaar……..”
Naar aanleiding van dit fantastische optreden, hebben we besloten als Amusanto ook Vox AC30’s aan te schaffen.
Door op de foto te klikken kunt u hem in het groot bekijken.
Bram heeft (natuurlijk) nog een kleine toevoeging op het stukje van Cor over de Shadows:
“………Aan het eind van de jaren 50 was het niet gebruikelijk dat het publiek tijdens een nummer reageerde op een solo van één van de muzikanten. Iedereen bleef keurig in de houding zitten tot het nummer was uitgespeeld en beloonde dan de gehele groep op een keurig applaus. Zo ook bij het optreden van de Shadows in het Kurhaus in Scheveningen. Maar………… enkele Amusanto leden, toen nog de Pierewaaiers, zaten in de zaal en dat veranderde de situatie drastisch. Bij het tweede nummer gaf Hank B. Marvin een geweldige solo weg op z’n gitaar. Tegen alle, toen nog bestaande regels in, waren het de 6 Amusanto leden die na het beëindigen van deze solo, terwijl het nummer verder ging, tot algemene verbazing van de jongens op toneel en overig publiek luid applaudisseerden. Het hek was van de dam. Wij zaten op het balkon vlak boven de Shadows en telkens bij een solo van één van hen werd er door ze naar boven gekeken naar de reactie van ons. Ook de zaal deed van stonde af aan mee met het tussentijdse applaus. Frappant was dat, toen we ná het concert bij café “Sport “ binnenkwamen, de Shadow-jongens ons eerder herkenden dan wij hen, wat zich manifesteerde in een duidelijke herkenning met uitgestoken wijsvingers van Bruce Welch en Hank B. Marvin en een luide roep van “Héée-man!!!”. Chauvinistisch als dat wij altijd waren, en nog wel een beetje zijn, vertellen wij nu dat het tussentijds applaudisseren door Amusanto is geïntroduceerd!
Bram Ouwehand