Het verhaal van Amusanto door Cor van Duijn
Bovenstaande foto foto is genomen op 18 Maart 1948 aan het eind van het allereerste optreden van onze groep, die toen ‘de Pierewaaiers heette. Op de foto staan de eerste leden: achteraan v.l.n .r, Chiel van der Plas, Cobie Remmelzwaal, (overl.) Wim Guijt(overl.) en Gijs van Duijn. Vooraan zittend Cor van Duijn en Corrie Remmelzwaal.
Aan onze stoere kleding is te zien dat we die avond vooral cowboy liedjes in ons programma hadden, dat waren in die dagen echte Top Hits! Het decor stelde een ranch voor, althans : zo zag een ranch er volgens ons er uit. Of dit realistisch was gaf niet,… wisten wij veel? Het schilderij was in no time door Chiel met muurverf (merk tip-top geschilderd ; het publiek waande zich in de Far West en wij ook!
De avond werd een reuze succes.
Nogal wat optredens volgden, we traden veel op voor patiënten van het Rotterdams Zeehospitium, als muzikaal intermezzio bij de voorstellingen van de toneelclub ‘Ora et labora. enz.
In die tijd wisselde het gezelschap nogal dikwijls van leden en het aantal is haast niet meer te overzien, o.a., Krijn Verloop deed een tijdje mee, Leen van Zoomeren een tijd langer, Willy (Mien) van Klaveren(overl.) zong een paar jaar bij de Pierewaaiers (Mien had een prachtige stem). Ook Nel Wolthaus (overl), was een tijdlang van de partij en zorgde altijd voor veel lol.
De datum van het eind van de toenmalige Pierewaaiers was eigenlijk op 3 Juli 1951, want op die datum moesten Jan Schaart en ik in militaire dienst.
In 1950 had ik Corrie van den Oever op het strand, voor de Voorstraat leren kennen, maar daarover kan je in mijn persoonlijk verslag lezen.
In 1954 zijn we getrouwd, derwittebroodsweken duurden een half jaar, toen vonden we het welletjes en zijn we lid geworden van de banjo-club van Jaap Gouw. Hartstikke leuk en gezellig. Die club repeteerde in een zaaltje aan de Elleboogsteeg.
Maar ja, wij hadden meer muzikale ambities en begonnen, samen met Corrie’s zusje Janie en haar vriendin Truus van Duivenbode onze eigen groep te vormen.
Die groep noemden we weer ‘de Pierewaaiers’. Heel lang hebben we die naam niet aangehouden (zie het relaas van Bram Ouwehand), want we stonden nogal eens op raambiljetten en in krantenartikelen vermeld, samen met grote en bekende artisten. Eén daarvan was de bekende Amerikaanse zangerses Clothilde Sale. In het mooie boek “In Katwijk is alles anders” wordt Amusanto een paar keer genoemd. Een feit waar we best trots op zijn.
Zo rond 1958 veranderden we de naam van de groep in ‘Amusanto” We traden overal op en zonder overdrijven, we hadden best veel succes. Ook organiseerden we zelf veel avonden, de zaal was altijd uitverkocht. We konden niet meer dan 250 personen in de zaal kwijt, maar menigeen kon geen plaats bemachtigen. Geen nood, we deden er 2 of 3 avonden bij.
In al die drukte ontstond natuurlijk ook nog wel eens onenigheid. Maar daar hadden wij een goed trucje voor zoals je kunt lezen bij druktemakers de baas
Veel mensen zijn lid van Amusanto geweest, ik noem er een paar:
Jaap van Rijn, een jongen die prachtig kon zingen (luister eens op onze c.d. naar het nummer Ýou need hands”,
Truus en Marry Remmelzwaal, de twee jongere zusjes van Corrie en Cobie en konden prachtig mooi en zuiver zingen.
Laten we niet Jan en Thea vergeten, wat een succes hebben die gehad met o.a. het nummer Banjo boy.